Hozier First Time Skoðaðu íslenska þýðinguna og textana á Song Language Translator.
Mundu þegar ég sagði þér einu sinni Hvernig áður en ég heyrði það frá munni þínum Mitt nafn myndi alltaf hitta eyru mín sem svo hræðileg hljóð Og sál, ef það er hvað þú kallar það Órólegur bandi líkamans, það fannst nafnlaust eins og áin Óupptekin undir jörðu Og fyrsta sinn sem þú kysstir mig Ég drakk þurrar fljótandi Lethe Liffey væri orðinn mjúkur við magan alls sama En þú talaðir um snögg ný tónlist Sem fór svo langt í að styrkja þessa sál Án nafns og mun aldrei verða, óleitað ofan af jörðu Sum hluti af mér verður hafa dáið Fyrsta sinn sem þú kallaðir mig "Baby" Og sum hluti af mér vaknaði til lífs Fyrsta sinn sem þú kallaðir mig "Baby" Í dagar tel ég að ég skylði líf mitt Blómum sem eftir lágu eftir af móður minni Ekki það líkt þeim, að gefa lífið aftur Þetta líf býr yfirleitt undir jörðu Óvitandi hvort sýn né hljóð Allt til að reika eftir sólskini bara til þess að rífaður út af stönginni Finna aðeins núna að það er að deyja Að þorna út, þá dreyma blindur Blómstra upp í hvern lit Í þeim stundum sem eru eftir Til að deila rými með einföldum lífverum Óendanlega að lenda í þjáningu, en berjast gegn eins og allt sköpunin Fjarveru sjálfs síns, hvað sem er Sum hluti af mér verður hafa dáið Í hverju sinni sem þú kallaðir mig "Baby" En sum hluti af mér varð við líf Í hverju sinni sem þú kallaðir, í hverju sinni sem þú kallaðir Kom hingað Ooh-la-la, ooh-la-la Hvað sem heldur þér við, heldur þér við Ooh-la-la, kom hingað, ooh-la-la Hvað sem heldur þér við, heldur þér við Síðasta sinn sem það var heyrt hávær Fullkomnið snilli hendurnar okkar og munnarnir vorir voru hissa Til afsölu þegar deilurnar minnkuðu Þegar ég var ungur noti ég að giska Eru takmörk fyrir einhverja tómleika? Hvenær var síðasta sinn? Kom hingað til mín, hvenær var síðasta sinn? Sum hluti af mér verður hafa dáið Síðasta sinn sem þú kallaðir mig "Baby" En sum hluti af mér vaknaði til lífs Síðasta sinn sem þú kallaðir mig "Baby"
Hozier First Time Íslensk Þýðing – Upprunalegur Texti Lagsins
Remember once I told you about How before I heard it from your mouth My name would always hit my ears as such an awful sound And the soul, if that's what you'd call it Uneasy ally of the body, it felt nameless as a river Undiscovered underground And the first time that you kissed me I drank dry the River Lethe The Liffey would have been softer on my stomach all the same But you spoke some quick new music That went so far to soothe this soul As it was and ever shall be, unearth without a name Some part of me must have died The first time that you called me, "Baby" And some part of me came alive The first time that you called me, "Baby" These days I think I owe my life To flowers that were left here by my mother Ain't that like them, giftin' life to you again This life lived mostly underground Unknowin' either sight nor sound 'Til reachin' up for sunlight just to be ripped out by the stem Sensing only now it's dyin' Drying out, then drowning blindly Bloomin' forth its every colour In the moments it has left To share the space with simple living things Infinitely suffering, but fighting off like all creation The absence of itself, anyway Some part of me must have died Each time that you called me, "Baby" But some part of me stayed alive Each time that you called, each time that you called Come here Ooh-la-la, ooh-la-la Whatever keeps you around, it keeps you around Ooh-la-la, come here, ooh-la-la Whatever keeps you around, it keeps you around The last time it was heard out loud The perfect genius of our hands and mouths were shocked To resignation as the arguing declined When I was young I used to guess Are there limits to any emptiness? When was the last time? Come here to me, when was the last time? Some part of me must have died The final time that you called me, "Baby" But some part of me came alive The final time you called me, "Baby"
Kynntu þér merkingu og sögu texta lagsins
Textinn í laginu fjallar um flókin tilfinningatengsl og breytingar sem fylgja ást og samskiptum. Það byrjar á því að segja frá því hvernig nafnið á aðalpersónunni hafði neikvæð áhrif áður en að hún heyrði það frá ástvinum sínum. Nafnið var eins og ógnvekjandi hljóð, sem gefur til kynna einhvers konar sjálfsálit eða skort á sjálfsmynd.
„Og sálin, ef það er það sem þú myndir kalla það“ vísar til þess að sálin er óþekkt, óskráð og sjaldan skilgreind. Þessi óvissa skapar tilfinningu um að vera týndur eða að vera ekki meðvitaður um eigin tilfinningar.
Þegar ástvinurinn kyssir aðalpersónuna, er líkingin við „River Lethe“, sem í grískri goðafræði tengist gleymd. Þetta bendir til þess að ástin veitir huggun og leysir af sálina, sem áður var í myrkur.
Í „sum part of me must have died“ er lýsing á því að eitthvað í persónunni deyr þegar hún heyrir sig kallaða „Baby“. Þetta sýnir fram á hvernig ást og tengsl breyta okkur, og að við verðum að gefa eitthvað af okkur til að tengjast öðrum.
Í næstu línu er rætt um blóm sem móðirin skilur eftir, sem táknar líf og nýja byrjun. „Þessa líf lived mostly underground“ lýsir því hvernig líf getur verið ósýnilegt eða ekki metið fyrr en aðstæður breytast.
Í síðasta hlutanum er talað um að „hvert sinn sem þú kallaðir mig, ‘Baby’“ varpaði ljósi á það hvernig ást getur verið bæði lífgefandi og eyðileggjandi. Þessi tvískinnungur er mikilvægur í textanum, þar sem bæði dauði og líf verða til í sömu andrá.
Í lokin er spurt um hvenær síðast var heyrt hljóð eða talað um tilfinningar, sem gefur til kynna súrrealíska tilfinningu um að vera fastur í takmörkunum á eigin tilfinningalegu reynslu.
Heildarþemað í laginu er tengt ást, sjálfsmynd og hvernig við breytum okkur í gegnum tengsl við aðra, jafnvel þegar það kallar á sársauka og gleði í senn.
Önnur lög frá þessum listamanni
Ertu með áhuga á öðrum lögum frá þessum listamanni? Smelltu hér.
Leave a Reply