Hozier First Time Song Language Translator bekijken in Nederlandse vertaling en songteksten.
Herinner je je nog dat ik je vertelde over Hoe voordat ik het van jou hoorde Mijn naam altijd als zo'n vreselijk geluid in mijn oren klonk En de ziel, als je dat zo zou noemen Onrustige bondgenoot van het lichaam, het voelde naamloos als een rivier Onontdekt ondergronds En de eerste keer dat je me kuste Dronk ik de Rivier Lethe droog De Liffey zou zachter zijn geweest voor mijn maag Maar je sprak wat snelle nieuwe muziek Die zo ver ging om deze ziel te troosten Zoals het was en altijd zal zijn, onaards zonder naam Een deel van mij moet zijn gestorven De eerste keer dat je me "Schat" noemde En een deel van mij kwam tot leven De eerste keer dat je me "Schat" noemde Deze dagen denk ik dat ik mijn leven te danken heb Aan bloemen die hier door mijn moeder zijn achtergelaten Is dat niet zoals zij, het leven aan jou schenken Dit leven geleefd voornamelijk ondergronds Zonder het weten van zicht noch geluid Totdat het omhoog reikt naar zonlicht alleen om uit de stengel te worden gerukt Nu pas voelend dat het sterft Uitdrogend, dan blind verdrinkend Bloeiend in al zijn kleuren In de momenten die het nog heeft Om de ruimte te delen met eenvoudige levende dingen Oneindig lijdend, maar vechtend zoals alle creatie Tegen de afwezigheid van zichzelf, hoe dan ook Een deel van mij moet zijn gestorven Elke keer dat je me "Schat" noemde Maar een deel van mij bleef leven Elke keer dat je riep, elke keer dat je riep Kom hier Ooh-la-la, ooh-la-la Wat je ook hier houdt, houdt je hier Ooh-la-la, kom hier, ooh-la-la Wat je ook hier houdt, houdt je hier De laatste keer dat het hardop werd gehoord Het perfecte genie van onze handen en monden waren geschokt Tot berusting toen het argumenteren afnam Toen ik jong was, placht ik te raden Zijn er grenzen aan leegte? Wanneer was de laatste keer? Kom hier bij mij, wanneer was de laatste keer? Een deel van mij moet zijn gestorven De laatste keer dat je me "Schat" noemde Maar een deel van mij kwam tot leven De laatste keer dat je me "Schat" noemde
Hozier First Time Nederlandse Vertaling – Originele Songteksten
Remember once I told you about How before I heard it from your mouth My name would always hit my ears as such an awful sound And the soul, if that's what you'd call it Uneasy ally of the body, it felt nameless as a river Undiscovered underground And the first time that you kissed me I drank dry the River Lethe The Liffey would have been softer on my stomach all the same But you spoke some quick new music That went so far to soothe this soul As it was and ever shall be, unearth without a name Some part of me must have died The first time that you called me, "Baby" And some part of me came alive The first time that you called me, "Baby" These days I think I owe my life To flowers that were left here by my mother Ain't that like them, giftin' life to you again This life lived mostly underground Unknowin' either sight nor sound 'Til reachin' up for sunlight just to be ripped out by the stem Sensing only now it's dyin' Drying out, then drowning blindly Bloomin' forth its every colour In the moments it has left To share the space with simple living things Infinitely suffering, but fighting off like all creation The absence of itself, anyway Some part of me must have died Each time that you called me, "Baby" But some part of me stayed alive Each time that you called, each time that you called Come here Ooh-la-la, ooh-la-la Whatever keeps you around, it keeps you around Ooh-la-la, come here, ooh-la-la Whatever keeps you around, it keeps you around The last time it was heard out loud The perfect genius of our hands and mouths were shocked To resignation as the arguing declined When I was young I used to guess Are there limits to any emptiness? When was the last time? Come here to me, when was the last time? Some part of me must have died The final time that you called me, "Baby" But some part of me came alive The final time you called me, "Baby"
Ontdek de betekenis en het verhaal van de songteksten
De songtekst die je deelt, spreekt over de complexiteit van liefde en de transformatieve kracht ervan. De eerste paar regels beschrijven een gevoel van onbehagen en eenzaamheid voordat de spreker de liefde van een ander ervaart. Het idee dat de naam van de spreker voorheen als een ‘vreselijk geluid’ klonk, benadrukt de innerlijke strijd en het gebrek aan identiteit zonder de liefde van de ander.
Wanneer de spreker voor het eerst wordt gekust, wordt er verwezen naar de ‘Rivier Lethe’, wat in de Griekse mythologie de rivier van de vergetelheid is. Dit suggereert dat de liefde zo overweldigend is dat het de herinneringen aan pijn of verdriet wegspoelt. De zin over de Liffey, een rivier in Dublin, die zachter zou zijn geweest, geeft een gevoel van verlangen naar iets dat minder intens is, maar toch troost biedt.
De herhaling van de woorden “some part of me must have died” en “some part of me came alive” benadrukt de dualiteit van liefde: het kan je iets afnemen, maar het kan je ook nieuw leven geven. De spreker reflecteert op de veranderingen die de liefde met zich meebrengt, en hoe deze liefde zelfs kan voortkomen uit de nalatenschap van een ouder, zoals de bloemen die zijn moeder heeft achtergelaten.
De beelden van het leven ‘meestal ondergronds’ leven en het verlangen naar zonlicht symboliseren de strijd tussen de innerlijke wereld en de buitenwereld. De spreker voelt zich misschien beperkt en onopgemerkt, maar de liefde biedt een kans om boven deze beperkingen uit te stijgen.
De laatste secties van het nummer reflecteren op het verleden en de vergankelijkheid van momenten, en vragen zich af naar de betekenis van leegte en de herinneringen die blijven hangen. De laatste oproep van “come here” herinnert ons aan de behoefte aan verbinding en nabijheid, zelfs in moeilijke tijden.
Al met al verkennen de teksten thema’s van identiteit, liefde, verlies en de krachtige invloed die relaties op ons leven hebben.
Andere nummers van deze artiest
Ben je geïnteresseerd in andere nummers van deze artiest? Klik hier.
Leave a Reply